Prawdy o przebaczaniu
Przebaczanie to niezwykły dar, przede wszystkim dla samego siebie. Czy mamy tego świadomość?, a jeśli tak czy umiemy się na to zdobyć?
Ile razy zdarzyło się nam pielęgnować nienawiść do sprawcy naszego nieszczęścia? Gdy miną już emocje, czy nie dojdziemy do wniosku, że była to najgorsza reakcja, jaką mogliśmy zastosować? Oto kilka prawd o przebaczaniu, które warto przeanalizować:
Wybaczanie nie umniejsza twojej krzywdy.
Wybaczanie nie jest oznaką słabości czy głupoty, wręcz odwrotnie…
Wybaczanie to proces czasem bardzo długi.
Tu nie ma nad czym się śpieszyć, nikt nas nie pogania. Być może ktoś tak cię skrzywdził, że nigdy mu do końca nie wybaczysz, ważne jest jednak, że próbowałeś. Potraktuj to jako twój własny, osobisty sukces, bo nie każdy umie zdobyć się na taki gest…
Nie zważaj na to, czy druga strona zdobyła się na ten sam gest wybaczenia co ty.
Bardziej prawdopodobne jest, że nigdy nie zdobędzie się na ten ruch i nie zrozumie swojego czynu i postępowania. To dla ciebie nie powinno mieć znaczenia.
Jak ułatwić sobie przebaczenie?
- wpierw wyraź swoje uczucia, powiedz, co cię boli, a jeśli nie umiesz wyrazić tego słownie, napisz list, to również doskonała metoda
- przeanalizuj, dlaczego spotkała cię krzywda, co miało na to wpływ, jeśli stwierdzisz, że nie ma na to racjonalnego wytłumaczenia, być może odpowiedź ukryta jest w przypadku, zbiegu okoliczności, który cię dotknął
- postaraj się odbudować własne bezpieczeństwo, jeśli trzeba będzie, uwolnij się od toksycznych osób, by zmniejszyć ryzyko powtórzenia się podobnej sytuacji
- zezwól na to by twój gniew i żal odeszły- w jaki sposób? Przede wszystkim nie powracaj do bolesnej sprawy, nie myśl o niej, oddziel ją grubą kreską w swoim życiorysie. Jeśli jednak uznasz, że jest to na chwilę obecną za trudne, prawdopodobnie nie jesteś jeszcze gotowy na wybaczenie.
Bardzo dobry tekst.......
OdpowiedzUsuńKażdy ma inne poglądy na ten temat jednak myślę,że warto przebaczać- krzywda wyrządzona przez sprawcę nas kształtuje i zmienia nasze życie,ale dopiero wybaczenie daje nam spokój i choć nigdy nie zapomnimy to właśnie przebaczenie czyni nas lepszymi od tych,którzy nas zranili,bo przebaczenie to wielka sztuka i nie każdy to potrafi...
Dokładnie, wybaczanie poświadcza, że jesteśmy "wyżej, poza tą sprawą" :-) I tak jak mówisz- nie każdy umie się na to zdobyć :-)
OdpowiedzUsuńOk tak ciężka sztuka, ale brak przebaczenia zatruwa nasze serce, i nam wyrządza szkody. Mimo wszystko nie jest to łatwe i nie zawsze chcemy do siebie dopuścić wybaczenie...
OdpowiedzUsuńGdyby było to łatwe, było by też za prosto... A tak mamy się czego uczyć :-)
OdpowiedzUsuńOj ciężko jest wybaczać komuś, a jeszcze trudniej zapomnieć daną krzywdę. Może to się okazać nawet nierealne. Czasem mam tak że jeśli długo żywię do kogoś złość lub niechęć, śni mi się wtedy ta osoba jak się z nią kłócę. Co gorsza, ten sen często się powtarza. To bardzo męczące. Emocje to rzecz wielkiej wagi jak się okazuje. Najlepiej byłoby oczywiście wybaczyć żeby sobie samemu pomóc i pogodzić się z tą osobą ale to nie takie łatwe. Jeśli o mnie chodzi rzecz jasna łatwiej się pisze niż wyraża takie emocje.
OdpowiedzUsuńTo prawda Kasiu, łatwo mówić trudniej zrobić... Ja ze swojego doświadczenia wiem, że to czas goi rany (bynajmniej tak jest u mnie). Trudno jest zapomnieć o krzywdzie, spróbujmy chociaż przebaczyć, pamięć jednak pozostaje z nami nawet przez długie lata.
OdpowiedzUsuń